15 Ξεχασμένοι (αντι)ήρωες

15 μεγάλοι ηθοποιοί του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που το όνομά τους αδίκως ξεχάστηκε




Ασπρόμαυρος(και λίγος έγχρωμος) ελληνικός κινηματογράφος. Σε πολλούς από μας φέρνει στο μυαλό έννοιες όπως διασκέδαση ή και νοσταλγία. Ίσως να λειτουργούν ως μαγικό εισιτήριο για μια εποχή γεμάτη ρομαντισμό και αθωότητα που ακόμα κι αν δεν προλάβαμε έχει παραμείνει φυλαγμένη σε κάποιο σεντούκι του DNA. Πόσες φορές γελάσαμε ή και προβληματιστήκαμε με τα παθήματα των ασπρόμαυρων ηρώων, και πόσες φορές ατάκες εξαιρετικής σύλληψης «στοίχειωσαν» τη μνήμη μας και μας έκαναν να τις επαναλαμβάνουμε σε διάφορες περιπτώσεις.

Η διαχρονικότητα αυτών των ταινιών είναι κάτι το αξιοθαύμαστο. 50 ή 40 χρόνια μετά τη δημιουργία τους και βλέπονται ακόμα ευχάριστα και μεταφέροντας στην πλειοψηφία τους επίκαιρα μηνύματα. Οραματιστές ή απλά χαρισματικοί οι συντελεστές τους πέτυχαν να δώσουν στις δημιουργίες τους μία «ασπίδα» άφθαρτη από το καταστροφικό για πολλά άλλα πράγματα άγγιγμα του χρόνου.

Όταν λοιπόν αναφερόμαστε σε αυτά τα φιλμ μνημονεύουμε συνήθως τους πρωταγωνιστές: Βουγιουκλάκη, Παπαμιχαήλ, Κωνσταντάρας, Παπαγιαννόπουλος, Αυλωνίτης, Ηλιόπουλος, Χατζηχρήστος, Καρέζη, Αλεξανδράκης, Ρίζος, Βέγγος, Φωτόπουλος, Βασιλειάδου,Βουτσάς, Λογοθετίδης και πολλοί πολλοί άλλοι που ευτύχισαν το όνομά τους να μείνει γνωστό στο ευρύ κοινό.

Εμείς θα θέλαμε να αποτίσουμε ένα μικρό φόρο τιμής στους δευτεραγωνιστές αυτών των ταινιών, στους ρολίστες, που όσοι αγαπάμε τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο θυμόμαστε σίγουρα τη φυσιογνωμία τους αλλά το όνομά τους...κάπου μας διαφεύγει. Χωρίς να υστερούν σε υποκριτικές ικανότητες(σε πολλές περιπτώσεις κατά ομολογία ανθρώπων του χώρου επρόκειτο για ηθοποιούς ακόμα καλύτερους των πρωταγωνιστών) απλά αναλάμβαναν την ερμηνεία μικρότερης διάρκειας ρόλων, ρόλων όμως εξίσου σημαντικών για την υπόθεση μίας ταινίας.

Σας παραθέτουμε μία δεκαπεντάδα κάνοντας αναφορά σε μερικούς ρόλους για τον καθένα, φυσικά σε τυχαία σειρά, που θα θέλαμε να λειτουργήσει αντιπροσωπευτικά και για τους πολλούς που δεν μπορούμε να περιλάβουμε.





1) Τάκης Μηλιάδης: O ηθοποιός με τα χαρακτηριστικά μαύρα χοντρά γυαλιά που έπαιξε πολλές φορές στο πλευρό του Θανάση Βέγγου. Μαθηματικός Αδαμάντιος που παντρεύτηκε τη μία από τις αδερφές του Βέγγου στον «Παπατρέχα». Απολαυστικός ως ξεπεσμένος άφραγκος Κόμης Λεονάρδος Δελασίβιλας στην ταινία «Κολωνάκι διαγωγή μηδέν» που κάπνιζε τις σβησμένες γόπες κι όταν ερωτήθηκε τι εκλεκτό χαρμάνι χρησιμοποιεί απάντησε «γοπέξ».



2)Αλέκος Λειβαδίτης: Αδερφός του ποιητή Τάσου Λειβαδίτη. Ειδικότητά του χαρακτήρες κάθε άλλο παρά φυσιολογικοί. Κομπογιαννίτης αστρολόγος Ισκαντάρ Καπατούμ στο « Ο εμίρης και ο κακομοίρης» και νευρωτικός υποδιευθυντής Ρωμύλος στο «Τεμπελόσκυλο».



3)Νίκος Φέρμας: Συμμετείχε σε 81 ταινίες!(ο Αλεξανδράκης π.χ. συμμετείχε περίπου σε 40). Μόνιμα στο ρόλο του «μάγκα» και του βαρύ αφού έτσι ήταν και στην κανονική του ζωή. Φαρέας, ιδιοκτήτης κέντρου της Τρούμπας που βοηθά τον Κούρκουλο στη «Λόλα».



4)Νικήτας Πλατής: Το εύρος των ρόλων που ερμήνευσε τεράστιο. Από κόλακας εργάτης Δημητρίου που «Είχε ένα κουμπάρο στο Μαραθώνα» στη «Κόρη μου τη σοσιαλίστρια» σε...κλεφτοκοτά Παμείνο Στραβοκάνη στη «Χαρτοπαίχτρα» έως και τοκογλύφο της Πλατανιάς στο «Υπάρχει και φιλότιμο».



5)Χρήστος Δοξαράς: Αν και είναι από τους πλέον επιτυχημένους σεναριογράφους της τηλεόρασης το πέρασμα του από το κινηματογράφο άφησε ιδιαίτερους ρόλους.

Παρωδία προσκόπου που επιστρέφει τη βαλίτσα στον Κώστα Βουτσά στο «Πρόσωπο της ημέρας» και αφελής ψαράς Δημητρός που θέλει τη Μάρθα Καραγιάννη στο «Γοργόνες και μάγκες».



6)Γιώργος Δαμασιώτης: Ηθοποιός με όλη τη σημασία της λέξεως αφού εκτός από την τεράστια πορεία στο χώρο του θεάτρου ο θάνατος τον βρήκε πάνω στο σανίδι(όνειρο πολλών ηθοποιών)σε πρόβα έργου. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Δήμαρχο της Λεστινίτσας που ζητούσε από τη σύζυγο του Ουρανία πότε να του ανεβάσει και πότε να του κατεβάσει τα μαξιλάρια στο «Η κυρά μας η μαμή» ή τον μεθυσμένο που παραπονιόταν στον πόλιτσμαν «Μα γιατί να μου το πει εμένα αυτό;» ο Φωτόπουλος κι όταν ο αστυνομικός τον ρώτησε τι του είπε τελικά, απάντησε αφοπλιστικά «Δε...δεν θυμάμαι» (Η Καφετζού).



7)Γιώργος Γαβριηλήδης: Σύζυγος της ηθοποιού Μαρίκας Κρεβατά που έπαιξαν μαζί Τις περισσότερες φορές εκπροσωπούσε τη φωνή της λογικής που οι ασυνήθιστες καταστάσεις που υπέβαλλε το σενάριο τον έκαναν να απορεί με ιδιαίτερα κωμικό τρόπο. Εφοπλιστής Ζέμπερης που τον περνάνε για...σοφέρ στο «Όταν λείπει η γάτα» έως Τζον Μπάρκερ Έλλην εξ Αφρικής που ο κουτσαβάκης Αθηνόδωρος Προύσαλης τον απειλεί ότι θα του ρίξει...φλιτ (Μια Ιταλίδα απ'την Κυψέλη).



8)Βαγγέλης Πρωτοπαππάς: Φίλος και στενός συνεργάτης του Βασίλη Λογοθετίδη. Στις ταινίες λειτουργούσε πάντα ως το alter ego του μεγάλου πρωταγωνιστή καταφέρνοντας πάντα να αναδείξει το κεντρικό χαρακτήρα. Φοβισμένος δάσκαλος Ζήσης αντίθετα από τον ηρωικό Θόδωρο (Οι Γερμανοί ξανάρχονται), απατεώνας Ντίνος εν αντιθέσει με τον τίμιο Ανάργυρο (Η κάλπικη λύρα) ή φαντασιόπληκτος Μάρκος που παρασέρνει τον ορθολογιστή Πότη (Ο ζηλιαρόγατος).



9)Παναγιώτης Καραβουσάνος: Το γιγαντιαίο παράστημά του και η επιβλητική του παρουσία είχαν ως αποτέλεσμα να προκαλεί τον κινηματογραφικό «φόβο» των πρωταγωνιστών. Εξαγριωμένος Καραμπακούλας που κρατά μαγκούρα κυνηγώντας τον Βουτσά και τα αφεντικά του στο «Ο άνθρωπος της καρπαζιάς» και Πανάγος Μπέμπερης με «το τούτο καθαρό» (Ο Ηλίας του 16ου ).



10)Κώστας Δούκας: Καταγόμενος από τη Σμύρνη δούλευε στην τράπεζα πριν αποφασίσει να τα παρατήσει για να ασχοληθεί με την ηθοποιία ευτυχώς για εμάς. Γραφικός και άξεστος οικοδόμος που διαρκώς κράζει τον «Μπούρδα Καραβάγγο» στο «Η γυνή να φοβήται τον άντρα» και φυσικά αξέχαστος μπακάλης κυρ-Παντελής (Της Κακομοίρας).



11)Γιώργος Βελέντζας: Ο ορισμός του ρολίστα αφού ενσάρκωσε κάθε είδους ρόλο στις σχεδόν 90 ταινίες τις οποίες συμμετείχε. Μάλιστα στις επικές παραγωγές της δεκαετίας του 1970 ντουμπλάριζε στη φωνή τον «πολύ» Φερνάντο Σάντσο που δεν ήξερε Ελληνικά. Πελάτης που τσακώνεται με τον μπαρμπέρη Χατζηχρήστο (Οι κληρονόμοι) και γιατρός του Χορν στο «Αλλοίμονο στους νέους».



12)Γιώργος Βρασιβανόπουλος: Μπορεί να πήρε μέρος σε λίγες σχετικά ταινίες αλλά αν θέλαμε κάποιον να ενσαρκώσει τον μαλθακό τζιτζιφιόγκο δεν θα μπορούσαμε να βρούμε καταλληλότερο. Αξεπέραστος ως Γιαννάκης-Μπάμιας (Η χαρτοπαίχτρα) και υποψήφιος γαμπρός για τη Καραγιάννη που ο Βουτσάς του δαγκώνει το αυτί (Ο ξυπόλητος πρίγκηψ).



13)Γιώργος Τσιτσόπουλος: Ο ίδιος συνήθιζε να λέει για τον εαυτό του:«Είμαι ο μεγάλος δεύτερος» και προφανώς είχε δίκιο όπως αποδεικνύει και η μεγάλη καριέρα του στο θέατρο και τον κινηματογράφο πάντα σε υποστηρικτικούς ρόλους. Τεταρτοετής δόκιμος Τάκης Δημητρίου που δεν κοιμάται γιατί «έφαγε πολύ πεπόνι» (Η Αλίκη στο Ναυτικό) και σμηνίτης Βαγγέλης Νταρλάς που σώζεται από τον θυρωρό Χατζηχρήστο(Ο Κύριος Πτέραρχος).



14)Περικλής Χριστοφορίδης: Καταγόμενος από οικογένεια ηθοποιών (πατέρας και παππούς ηθοποιοί ) υπηρέτησε την κινηματογραφική οθόνη για σχεδόν 50 χρόνια. Αν και συνήθως αναλάμβανε το ρόλο του ελαφρώς πονηρού και κάπου κάπου υποχθόνιου δεν ταυτίστηκε με αυτόν καθώς μπορούσε να ανταπεξέλθει και σε πιο κωμικές καταστάσεις. Αδίστακτος δίγαμος Γιαβάσης-Μπελίρης(Η Καφετζού) και ψωνισμένος εφοπλιστής Στεφάνου(το δόλωμα).



15)Δημήτρης Νικολαϊδης: Άλλο ένα μεγάλο όνομα του θεάτρου(και της σκηνοθεσίας) που άφησε πίσω σπάνιες ερμηνείες καθώς είχε το ταλέντο να φέρει εις πέρας πιθανότατα κάθε είδους ρόλο. Παραδόπιστος συμβολαιογράφος Ζήσης (Καπετάν φάντης μπαστούνι) και Ζεν Πρεμιέ της συμφοράς «Ναυαρχούκος» Γκελεμπουρδέζος (Δεσποινίς διευθυντής).