Ο Ανδρέας υποστηρίζει ότι ο αυταρχικός πατέρας του και η κακή σχέση που είχε μαζί του συνέτειναν στον καταστροφικό δρόμο που πήρε από τη νεαρή του ηλικία. Αναφέρει ότι ο πατέρας του τον κατηγόρησε στο Γραφείο Ευημερίας ότι έφυγε από το σπίτι, οδηγεί επικίνδυνα και ότι δεν εργάζεται.
Με βάση τα λεγόμενα του πατέρα του έγινε έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, που λήφθηκε υπόψη από το δικαστήριο και έστειλε τον 17χρονο τότε Ανδρέα Αριστοδήμου στη φυλακή για μια μικροδιάρρηξη.
«Στην ηλικία των 17 χρόνων - αναφέρει ο Ανδρέας - πήγα στη φυλακή για κάποιους μήνες και αιτία ήταν η κακή σχέση μου με τον πατέρα μου. Για παράδειγμα, στην ηλικία των 14 χρόνων εργαζόμουν περιστασιακά και φύλαγα λεφτά. Άνοιξα τραπεζικό λογαριασμό σε συνεργατικό, ωστόσο έβαλαν ως κηδεμόνα μου τον πατέρα μου και έτσι δεν μπορούσα από μόνος μου να πάρω τα λεφτά μου όταν αργότερα ήθελα να αγοράσω μοτοσυκλέτα και αντιμετώπιζα την άρνησή του.
Στη μάντρα του πατέρα μου διατηρούσα τότε από μεράκι κλουβιά με διάφορα πουλιά όπως περδίκια, ορτύκια καναρίνια, εξωτικά πουλιά, ακόμη και λαγό. Εγώ πήγαινα τότε δουλειά στα καλούπια. Ο πατέρας μου με προειδοποίησε ότι αν δεν θα ξεμάντριζα το κοπάδι, να πάρω τα κλουβιά με τα πουλιά και να τα φύγω. Επειδή ήμουν στη δουλειά, ο πατέρας μου πήρε την τσάπα και μου διέλυσε όλα τα κλουβιά».
ΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ. Μετά από την ενέργεια του πατέρα του, να του διαλύσει τα κλουβιά, σε ηλικία 16 χρόνων ο Ανδρέας εγκατέλειψε το σπίτι του για κάποιο μικρό χρονικό διάστημα και περιφερόταν απ' εδώ και απ' εκεί. «Με κάτι άλλους μικρούς διαρρήξαμε - ανέφερε - την καντίνα της Σχολή Τυφλών και πήραμε παγωτά. Μας είδε ο υπεύθυνος και μας κατάγγειλε στην Αστυνομία, ήταν η πρώτη ουσιαστικά υπόθεση εναντίον μου».
Μετά την άρνηση του πατέρα του, είπε, να του υπογράψει για να πάρει λεφτά από τον λογαριασμό του, δημιούργησε άλλο λογαριασμό σε άλλη τράπεζα και αγόρασε μοτοσυκλέτα. «Όταν ο αδελφός μου - συνέχισε - ανέφερε στον πατέρα μας ότι είχα αγοράσει μοτοσυκλέτα, του είπε να μου πει να μην πάω στο σπίτι. Ήμουν τότε στην ηλικία των 16 -17 χρόνων και έμενα στο σπίτι ενός ξαδέλφου του πατέρα μου, με τον οποίο δεν είχε καλές σχέσεις. Στο μεταξύ μια από τις αδελφές μου ήρθε και με βρήκε στο Κέντρο Νεότητας της Ακρόπολης και μου είπε ότι τους επισκέφθηκε λειτουργός του Γραφείου Ευημερίας και ζήτησε να πήγαινα στο γραφείο της με τον πατέρα μου για να ετοιμάσει έκθεση για το δικαστήριο, όπου ήμουν κατηγορούμενος για την υπόθεση της Σχολής Τυφλών. Είπα στην αδελφή μου, πώς θα πάω με τον πατέρα μου αφού με γυρεύει να με δείρει.
ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ. Σε ερώτησή μας αν ο πατέρα του ήταν αυταρχικός, ο Ανδρέας μας απάντησε ότι στο σπίτι μαζί τους ήταν αυταρχικός, όχι όμως και έξω, που παρουσιαζόταν ως άλλος άνθρωπος. «Ο πατέρας μου εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι δεν πήγα μαζί του στην κοινωνικό λειτουργό και με κατηγόρησε ότι δεν πάω δουλειά, ότι κοιμούμαι σε άγνωστο μέρος, ότι αγόρασα μοτοσυκλέτα και την οδηγώ επικίνδυνα θέτοντας σε κίνδυνο τους πεζούς. Αυτά περιλήφθηκαν στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, η οποία λήφθηκε σοβαρά υπόψη από το δικαστήριο, το οποίο μου επέβαλε ποινή φυλάκισης τριών μηνών στην ηλικία των 17 χρόνων, χωρίς να έχω προηγούμενο. Με φόβιζε γιατί δεν γνώριζα πως είναι η φυλακή και την ταύτιζα με αμερικάνικες φυλακές που έβλεπα στα έργα με διαδρόμους και μπαλκόνια. Δεν γνώριζα ότι η φυλακή της Κύπρου ήταν διαφορετική».
«Το γεγονός της φυλάκισής μου -συνέχισε - με ουσιαστική συνδρομή και του πατέρα μου, με ενόχλησε. Όταν αποφυλακίστηκα και πήγα σπίτι διαπίστωσα ότι η μοτόρα μου κατασχέθηκε γιατί δεν είχα πληρώσει τις δόσεις. Μετά από αυτό πήγα και έκανα μια διάρρηξη ενός εργοστασίου σοκολατών στη Βιομηχανική Περιοχή Στροβόλου, όπου βρήκα 320 λίρες και αγόρασα μια μοτοσυκλέτα που μου άρεσε. Το έκανα και από αντίδραση γιατί ο πατέρας μου δεν μου υπέγραφε να πάρω τα λεφτά μου και γιατί θεωρούσα και θεωρώ ακόμη ότι αυτός με έχει στείλει στη φυλακή». Ο πατέρας του Ανδρέα, Κώστας Αριστοδήμου έχει πεθάνει πριν έντεκα περίπου χρόνια.
ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ 39 ΜΗΝΕΣ ΣΤΗΝ Ε.Φ. Ο στρατός, όπως μας είπε ο Ανδρέας, επηρέασε αρνητικά τη ζωή του σε μεγάλο βαθμό. Ο ίδιος ήθελε να καταταγεί στις Δυνάμεις Καταδρομών, όπου και επιλέγηκε, ωστόσο ο πατέρας του, που γνώριζε τον τότε διοικητή της Στρατονομίας, φρόντισε και τον μετέφεραν εκεί. Σε κάποιο στάδιο ο Ανδρέας Αριστοδήμου, που είχε καταταγεί με την σειρά 63Α μαζί με άλλους στρατονόμους, μετακινήθηκαν ώστε να επανδρώσουν φυλάκια λόγω έλλειψης προσωπικού και μετά από ένα επεισόδιο.
Για κακή του τύχη ο 18χρονος τότε Ανδρέας Αριστοδήμου, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, είχε για λοχαγό αξιωματικό ο οποίος του κόλλησε και τον φόρτωσε φυλακή, με αποτέλεσμα να υπηρετήσει 13 μήνες επιπρόσθετα. Είχε πάρει μέχρι και δυσμενή μετάθεση μέχρι και τη Λεύκα. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Ανδρέας πήρε τηλέφωνο στο φυλάκιο και ρώτησε το εν λόγω αξιωματικός. Ο Ανδρέας νόμισε, όπως μας ανάφερε, ότι επρόκειτο για τον στρατιώτη που όλοι αποκαλούσαν «ππούλι» και είπε: «Ρε ππούλι φώναξε τον λοχία».
Ο λοχαγός θεώρησε ότι τον ύβρισε ο Ανδρέας με την λέξη «ππούλι». Μάταια ο Αριστοδήμου, όπως μας είπε, προσπάθησε να του εξηγήσει. Από εκείνη τη στιγμή μετρούσε μέρες φυλάκισης. Τριάντα μέρες τις έφαγε μαζεμένες γιατί μια μέρα, αφού κανόνισε προηγουμένως την υπηρεσία του στο φυλάκιο, πήγε χωρίς άδεια σε αγώνες Μοτοκρός , όπου ήρθε πρώτος και τον δημοσίευσαν και οι εφημερίδες. Το δημοσίευμα έφθασε στο λοχαγό, ο οποίος τον τιμώρησε.
Οι σχέσεις μου με τον λοχαγό έφθασαν στα άκρα και οι 13 μήνες φυλάκισης δεν άργησαν να έρθουν. Υπηρέτησε 39 συνολικά μήνες. Όταν απολύθηκε από τον στρατό άρχισε συστηματικά τις διαρρήξεις και κλοπές, οι οποίες σιγά σιγά τον οδήγησαν στο σοβαρότερο έγκλημα, στον φόνο. Στην ηλικία των 22 χρόνων φυλακίστηκε για καβγά και μέσα από τις φυλακές στρατολογήθηκε για μια ληστεία που οδήγησε στον θάνατο του Αρτίν το 1986. Όπως υποστηρίζει, στη συνέχεια ήρθε ο εκβιασμός, που τον οδήγησε να δολοφονήσει την Μαίρη Τελώνη το 1987.
Η μοτοσυκλέτα η μεγάλη του αγάπη
Η μεγάλη αγάπη του Ανδρέα Αριστοδήμου για τις μοτοσυκλέτες τον οδήγησε να ασχοληθεί επαγγελματικά για κάποια περίοδο με την πώληση μηχανών και των αξέσορί τους. Παράλληλα από την ηλικία των 17 χρόνων άρχισε να συμμετέχει σε αγώνες μοτοσυκλετών (Μοτοκρός). Τώρα έχω μια «Καβασάκι» στο σπίτι, μας ανέφερε, για συναισθηματικούς λόγους. Ο Ανδρέας τότε είχε δημιουργήσει και δική του ομάδα για τους αγώνες Μοτοκρός και είχε πάρει τον τίτλο του πρωταθλητή Κύπρου. Πριν τρία χρόνια, όπως μας είπε, τον έχουν τιμήσει ως τον καλύτερο οδηγό μοτοσυκλέτας όλων των εποχών. Ήμουν, συνέχισε, ο πρώτος που πήγα στους Παγκόσμιους Αγώνες το 1985 στο Βέλγιο σε ηλικία 22 χρόνων. Η καταδίκη του έγινε λίγο μετά τα 23 του χρόνια.
Ο Ανδρέας είχε ρόλο στην ταινία: «Μακάριος η Μεγάλη Πορεία»
Για την ενσάρκωση της παιδικής ζωής του προέδρου Μακαρίου από τον μικρό Ανδρέα Αριστοδήμου το 1975 στην ταινία: «Ο Μακάριος η Μεγάλη Πορεία», ο «πρωταγωνιστής» μας περιέγραψε το πώς συνέβηκε αυτό το γεγονός στη ζωή του στην ηλικία των 12 χρόνων. Ο Ευάγγελος Ιωαννίδης, παραγωγός, πήγε μια μέρα στην περιοχή Δασούπολης όπου βοσκούσαν τα πρόβατα της οικογένειας Αριστοδήμου. Ο Ιωαννίδης πήρε άδεια από τον πατέρα του Ανδρέα να τραβήξει κάποια πλάνα το κοπάδι για τους σκοπούς της ταινίας του Μακαρίου. Ο Ιωαννίδης ρώτησε τον Κώστα Αριστοδήμου αν έχει και κανένα μικρό γιο για να πάρει ρόλο στην ταινία και πήρε καταφατική απάντηση. Ο παραγωγός - σκηνοθέτης ζήτησε και πήγε στο σπίτι της οικογένειας Αριστοδήμου στην Ακρόπολη. Μόλις είδε τον μικρό Ανδρέα είπε: «Αυτός είναι.» Προσθέτοντας ότι είναι «μουζουρής» και έχει ομοιότητες με τον Μακάριο.
Αυτό το περιστατικό ήταν η αφορμή για τη συμμετοχή του Ανδρέα στα γυρίσματα της ταινίας. Τα πρώτα γυρίσματα, σύμφωνα με τον Ανδρέα Αριστοδήμου, έγιναν κοντά στο Αεροδρόμιο Λευκωσίας. Άλλα γυρίσματα έγιναν στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, στο χωριό Παναγιά, ακόμη και στα χιόνια στο Τρόοδος. Ο 12χρονος τότε Ανδρέας, πέραν όλων των άλλων, είχε και τον ρόλο του μικρού βοσκού. Στην ταινία ο Μακάριος αφηγείτο τη ζωή του από μικρή ηλικίας με παράλληλη προβολή ανάλογων εικόνων με τον Ανδρέα. Το γύρισμα της ταινίας άρχισε το καλοκαίρι του 1975 και ολοκληρώθηκε το 1976 όπου και προβλήθηκε. Ο Ανδρέας φοιτούσε τότε στην Τεχνική Σχολή. Τον ρωτήσαμε αν η συμμετοχή του στην ταινία επηρέασε τον χαρακτήρα του ή αν φούσκωσαν τα μυαλά του, για να πάρουμε αρνητική απάντηση. Τίποτε το ιδιαίτερο, σημείωσε. Τα επόμενα χρόνια η ταινία:
«Ο Μακάριος η Μεγάλη Πορεία» προβλήθηκε για όλα τα σχολεία της Κύπρου. « Όσοι με γνώριζαν - είπε - μου έλεγαν ότι με είδαν στο έργο ή ότι θα πάνε να με δουν. Μετά την προβολή της ταινίας ο Μακάριος ζήτησε να με δει μαζί με τον πατέρα μου. Κάποιοι με συμβούλευσαν να του ζητήσω να με βοηθήσει για να σπουδάσω. Ωστόσο ο πατέρας μου ήθελε να ζητήσει ένα χαλίτικο χωράφι σε αντιστάθμισμα με το χωράφι του από το οποίο πέρασε ο υπεραστικός δρόμος Λευκωσίας - Λεμεσού κοντά στα Λατσιά. Υπήρξε καθυστέρηση στη συνάντηση με τον Μακάριο, ο οποίος στο μεταξύ είχε πεθάνει και όλα ναυάγησαν. Χάσαμε και τα αβγά και το καλάθι» σημείωσε με νόημα ο Ανδρέας Αριστοδήμου.
Ο Ανδρέας Αριστοδήμου μας είπε ότι οι γονείς του κατάγονται από τη Φιλούσα και την Πόλη Χρυσοχούς. Ο πατέρας του, Κώστας Αριστοδήμου, είχε έρθει στη Λευκωσία στα 14 του χρόνια το 1948 και μετά τον αγώνα της ΕΟΚΑ δημιούργησε φάρμα αιγοπροβάτων. Ο Ανδρέας από πολύ μικρή ηλικία βοηθούσε τον πατέρα του στη φάρμα αλλά και στη βόσκηση των ζώων, στις περιοχές Ακρόπολης – Στροβόλου - Δασούπολης, όπου υπήρχαν τότε ανοικτοί χώροι. Δεν έχει καλύτερο πράγμα, σημείωσε ο 48χρονος, από το να ασχολείται κάποιος με τη φύση.
Το μήνυμα για τη νεολαία
Ζητήσαμε από τον Ανδρέα να μας μιλήσει για τη σημερινή νεολαία και να δώσει το δικό του μήνυμα στους νέους με βάση και την εμπειρία που τον βαραίνει. Μας είπε ότι η σημερινή νεολαία είναι πολύ διαφορετική με τον τρόπο ζωής να έχει αλλάξει. Η πολλή ελευθερία, ανέφερε, που δόθηκε στους νεαρούς βλάφτει. Δεν γίνεται, συνέχισε, ένα μωρό 14-15 χρόνων να ξενυχτά μέχρι τις 4-5 το πρωί και να μην ενδιαφέρει τους γονιούς πού βρίσκεται με ποιους συναναστρέφεται. Ο Ανδρέας υποστηρίζει ότι η κακή παρέα μπορεί να καταστρέψει ένα νέο. Η οικογένεια ως το πρώτο κύτταρο πρέπει να είναι κοντά στο παιδί της.
Δεν λέω, ανέφερε, τα παιδιά να είναι μαμμόθρεφτα και να μην εφοδιάζονται με όπλα ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής. Οι νεαροί, σημείωσε ο Ανδρέας, πρέπει να έχουν όρια στη ζωή τους και να μην τους δίνονται ανεξέλεγκτα λεφτά για να διασκεδάσουν μέχρι το πρωί. «Με το δικαιολογητικό των γονιών ότι αυτό που στερήθηκαν οι ίδιοι να το έχουν τα παιδιά τους. Αυτό είναι καταστροφή συμπλήρωσε». Στις φυλακές ο Αριστοδήμου είδε πολλές περιπτώσεις νέων ανθρώπων που έχουν καταστραφεί με πρώτο τον ίδιο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου