απουσία μιας ζωτικής σημασίας πρωτεΐνης του σπέρματος, η οποία είναι αναγκαία για τη γονιμοποίηση του ωαρίου όταν...
το σπερματοζωάριο ενώνεται με αυτό.
Αλλά, εγχέοντας αυτή την πρωτεΐνη απευθείας στο ωάριο, θα μπορούσαμε να δώσουμε ώθηση στην εκκίνηση των βιολογικών διεργασιών ανάπτυξης του εμβρύου, και να αυξήσουμε θεαματικά τις πιθανότητες μιας επιτυχούς εγκυμοσύνης.
Αυτά είναι τα ευρήματα μιας νέας μελέτης από ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου του Cardiff στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό Fertility and Sterility. Προτείνουν, μάλιστα, τη χρήση της πρωτεΐνης, σε κλινικό επίπεδο, για τη θεραπεία της ανδρικής στειρότητας.
Οι Καθηγητές Tony Lai και Karl Swann, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, ανακάλυψαν πως κατά τη διαδικασία της γονιμοποίησης, το σπέρμα μεταφέρει στο ωάριο και την πρωτεΐνη PLCz. Αυτή η πρωτεΐνη ενεργοποιεί τις διαδικασίες της πρώιμης ανάπτυξης του εμβρύου.
Επίσης βρέθηκε ότι μια ελαττωματική πρωτεΐνη PLCz, η οποία συνδέεται με ορισμένες μορφές της ανδρικής στειρότητας, έχει ως συνέπεια να μην γονιμοποιείται το ωάριο. Ως εκ τούτου, η «θεραπεία» τέτοιων μη γονιμοποιημένων ωαρίων με ενεργή μορφή της πρωτεΐνης, μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα.
Μια τέτοια, λοιπόν, ενεργή μορφή πρωτεΐνης σπέρματος PLCz κατάφεραν να παρασκευάσουν στο εργαστήριο και να κάνουν τα πρώτα-επιτυχημένα- πειράματα με ανθρώπινο σπέρμα και ωάρια. Στο παρελθόν είχαν πετύχει αντίστοιχα αποτελέσματα πειραματιζόμενοι σε ποντίκια.
Όπως δήλωσε ο Lai, «αυτή η πρωτεΐνη του σπέρματος είναι απολύτως κρίσιμη στο σημείο όπου αρχίζει η ζωή. Γνωρίζουμε ότι ορισμένοι άνδρες είναι στείροι επειδή το σπέρμα τους αδυνατεί να ενεργοποιήσει τα ωάρια. Ίσως διότι δεν είναι ενεργή ή δεν έχουν τον κατάλληλο τύπο της PLCz. Εάν, όμως, διοχετεύσουμε την πρωτεΐνη- που έχει παρασκευαστεί στο εργαστήριο- σε ένα μη γονιμοποιημένο ωάριο, τότε θα έχουμε επιτυχή ανάπτυξη του εμβρύου στο στάδιο της βλαστοκύστης».
Υπάρχει, ωστόσο, ακόμα αρκετός δρόμος μέχρι να χρησιμοποιηθεί η πρωτεΐνη σε κλινικές θεραπείες:
«Αν και αυτό ήταν ένα εργαστηριακό πείραμα που δεν μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη μέθοδό μας σε μια κλινική γονιμότητας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, εντούτοις υπάρχει δυνατότητα να την αξιοποιήσουμε στο κοντινό μέλλον», λέει ο Lai. «Θα μπορούσε να βοηθήσει τα ζευγάρια που δοκιμάζουν την εξωσωματική, να βελτιώσουν τελικά τις πιθανότητές τους να αποκτήσουν ένα μωρό, θεραπεύοντας την ανδρική υπογονιμότητα».
Αυτά είναι τα ευρήματα μιας νέας μελέτης από ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου του Cardiff στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό Fertility and Sterility. Προτείνουν, μάλιστα, τη χρήση της πρωτεΐνης, σε κλινικό επίπεδο, για τη θεραπεία της ανδρικής στειρότητας.
Οι Καθηγητές Tony Lai και Karl Swann, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, ανακάλυψαν πως κατά τη διαδικασία της γονιμοποίησης, το σπέρμα μεταφέρει στο ωάριο και την πρωτεΐνη PLCz. Αυτή η πρωτεΐνη ενεργοποιεί τις διαδικασίες της πρώιμης ανάπτυξης του εμβρύου.
Επίσης βρέθηκε ότι μια ελαττωματική πρωτεΐνη PLCz, η οποία συνδέεται με ορισμένες μορφές της ανδρικής στειρότητας, έχει ως συνέπεια να μην γονιμοποιείται το ωάριο. Ως εκ τούτου, η «θεραπεία» τέτοιων μη γονιμοποιημένων ωαρίων με ενεργή μορφή της πρωτεΐνης, μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα.
Μια τέτοια, λοιπόν, ενεργή μορφή πρωτεΐνης σπέρματος PLCz κατάφεραν να παρασκευάσουν στο εργαστήριο και να κάνουν τα πρώτα-επιτυχημένα- πειράματα με ανθρώπινο σπέρμα και ωάρια. Στο παρελθόν είχαν πετύχει αντίστοιχα αποτελέσματα πειραματιζόμενοι σε ποντίκια.
Όπως δήλωσε ο Lai, «αυτή η πρωτεΐνη του σπέρματος είναι απολύτως κρίσιμη στο σημείο όπου αρχίζει η ζωή. Γνωρίζουμε ότι ορισμένοι άνδρες είναι στείροι επειδή το σπέρμα τους αδυνατεί να ενεργοποιήσει τα ωάρια. Ίσως διότι δεν είναι ενεργή ή δεν έχουν τον κατάλληλο τύπο της PLCz. Εάν, όμως, διοχετεύσουμε την πρωτεΐνη- που έχει παρασκευαστεί στο εργαστήριο- σε ένα μη γονιμοποιημένο ωάριο, τότε θα έχουμε επιτυχή ανάπτυξη του εμβρύου στο στάδιο της βλαστοκύστης».
Υπάρχει, ωστόσο, ακόμα αρκετός δρόμος μέχρι να χρησιμοποιηθεί η πρωτεΐνη σε κλινικές θεραπείες:
«Αν και αυτό ήταν ένα εργαστηριακό πείραμα που δεν μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη μέθοδό μας σε μια κλινική γονιμότητας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, εντούτοις υπάρχει δυνατότητα να την αξιοποιήσουμε στο κοντινό μέλλον», λέει ο Lai. «Θα μπορούσε να βοηθήσει τα ζευγάρια που δοκιμάζουν την εξωσωματική, να βελτιώσουν τελικά τις πιθανότητές τους να αποκτήσουν ένα μωρό, θεραπεύοντας την ανδρική υπογονιμότητα».
medicalnews.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου