Ταινία και βιβλίο για τις γηραιότερες πόρνες στο Αμστερνταμ



  • 0
     
 Ταινία και βιβλίο για τις γηραιότερες πόρνες στο Αμστερνταμ
Και οι δύο έχουν υποστεί βία, κακομεταχείριση και εκμετάλλευση

Η Λουίζ και η Μαρτίν Φόκενς δεν έχουν καμία σχέση με τις συμβατικές πόρνες που συναντά κανείς σε οίκους ανοχής της Ολλανδίας. Δεν πρόκειται για καλλίγραμμες νεαρές αλλοδαπές αλλά για δύο 70χρονες Ολλανδές «πανομοιότυπες» (ομοζυγωτικές) δίδυμες.
Η Λουίζ και η Μαρτίν, γνωστές κι ως «οι γηραιότερες πόρνες του Άμστερνταμ» αποτέλεσαν το θέμα της ταινίας «Meet the Fokkens» και σύντομα αναμένεται να κυκλοφορήσει σε βιβλίο η αυτοβιογραφία τους. Η ρεπόρτερ της βρετανικής εφημερίδας Guardian Τζούλι Μπίντελ συνάντησε τα «κορίτσια» στο Άμστερνταμ για μια ξενάγηση στον αγοραίο έρωτα, πόλο έλξης χιλιάδων ανδρών, κυρίως ξένων τουριστών, κάθε χρόνο.
Οι αδερφές δεν παρουσιάζουν την πορνεία με πολύ μελανά χρώματα, ίσως γιατί είχαν πάντοτε η μία την άλλη. Η Λουίζ δεν εργάζεται πλέον, η Μαρτίν εργάζεται. Γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε μία μεσοαστική οικογένεια με άλλα έξι αδέρφια και, όπως αναφέρουν, έζησαν όμορφα παιδικά χρόνια. Όλα άλλαξαν όταν η Λουίζ παντρεύτηκε τον βίαιο και καταπιεστικό σύζυγό της, έναν προαγωγό ο οποίος και την εξώθησε στην πορνεία.
«Με εξώθησε στην πορνεία ο σύζυγός μου όταν ήμουν μόλις σχεδόν 20 ετών», δηλώνει η Λουίζ. «Μου είπε ότι εάν δεν του έφερνα χρήματα θα με άφηνε και εγώ είχα παιδιά και τον αγαπούσα, οπότε έπρεπε να το κάνω», δηλώνει.
Η Λουίζ έχει τρία παιδιά τα οποία ανέλαβαν κατά καιρούς ανάδοχες οικογένειες. Στη συζήτηση παρεμβαίνει διαρκώς η αδερφή της Μαρτίν, μιλώντας για το πώς έχασε κι αυτή το παιδί της και τον αβάσταχτο πόνο που βίωσε. Και οι δύο έχουν υποστεί βία, κακομεταχείριση και εκμετάλλευση, κυρίως κατά τα πρώτα χρόνια. «Κάναμε παρέα η μία στην άλλη», δηλώνει η Λουίζ. «Η Μαρτίν όμως πρέπει να συνεχίσει γιατί δεν της φτάνουν τα χρήματα», προσθέτει.
Η Λουίζ, η οποία συνταξιοδοτήθηκε εδώ και δύο χρόνια λόγω αρθριτικών, μιλά για το πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα από τότε που μπήκε στο χώρο. «Δεν υπάρχουν πολλές Ολλανδές και έχει χαθεί η έννοια της κοινότητας σήμερα», αναφέρει.
Κατά την Μαρτίν, η νομοθεσία του 2000 για τους οίκους ανοχής δεν έχει βελτιώσει τις ζωές των εκδιδόμενων. «Δεν έχει νόημα να εκδίδεσαι ίσα-ίσα για να πληρώνεις την εφορία. Γι’ αυτό πλέον τα κορίτσια δουλεύουν από το σπίτι και μέσω διαδικτύου – είναι δύσκολο να σε πιάσει η εφορία έτσι. Εμείς με τα χρήματα που βγάζαμε συντηρούσαμε ολόκληρη την οικογένεια και τώρα έρχεται η εφορία και ζητά αστρονομικά ποσά. Μπορεί να είναι καλύτερα για τους μαστροπούς και τους ξένους, όχι όμως και για τις Ολλανδές πόρνες» λέει.
Όταν η Λουίζ ξεκίνησε να εκδίδεται, η Μαρτίν βρισκόταν στο νοσοκομείο και είχε μόλις αποκτήσει το πρώτο της παιδί. «Η μητέρα μου μπήκε στο δωμάτιο και μου είπε ότι η Λουίζ είναι πόρνη. Σοκαρίστηκα. Ήθελα να τη βοηθήσω» τονίζει η Λουίζ.
Δεν είναι εύκολο να διακρίνει κανείς πίσω από τα χαμογελαστά τους πρόσωπα εάν έχουν μετανιώσει για τη ζωή που έζησαν. Το κλίμα όμως αλλάζει όταν η Λουίζ μιλά για την ντροπή που αισθάνθηκε η οικογένειά της όταν ανακάλυψε ότι εκδίδεται. «Η μητέρα μας ήρθε και με βρήκε στο δρόμο που δούλευα και μου φώναξε: ”Σε βλέπω! Έρχεται ο πατέρας σου!”. Με χτύπησε. Ντράπηκα πολύ τους γονείς μου».
Όταν η ρεπόρτερ τη ρώτησε εάν αποταμίευε όλα αυτά τα χρόνια, η Λουίζ απάντησε: «Έχω πέντε ευρώ στο πορτοφόλι μου. Οι πόρνες δουλεύουν για το τίποτα».
Οι αδερφές φαίνεται να χαίρονται με τη φήμη τους και λάμπουν από υπερηφάνεια όταν τις αναγνωρίζει ο κόσμος.
Πίσω από την εικόνα που αιχμαλώτισε ο φωτογραφικός φακός, την εικόνα δύο χαρούμενων, ξέγνοιαστων γυναικών, κρύβεται το αληθινό πρόσωπο της ζωής τους, μίας ζωής σημαδεμένης από την κακομεταχείριση και τον κοινωνικό αποκλεισμό, σχολιάζει η απεσταλμένη της Guardian στο Αμστερνταμ.

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου