Σε έναν κόσμο όπου η τέλεια εικόνα αποτελεί στόχο κι επιδίωξη, οι γυναίκες που ακολουθούν μεταφέρουν τις σωματικές και ψυχικές «ουλές» από ιστορίες που δεν θα ξεχάσουν ποτέ. Για κάποιες τα σημάδια φέρνουν χαμόγελο και υπερηφάνεια γιατί είναι το κόστος που πλήρωσαν σώζοντας τις ζωές τους.
Η 24χρονη Charlotte Stovell έπαθε εγκαύματα τρίτου βαθμού στο δεξί πόδι, το εσωτερικό του αριστερού της ποδιού και το χέρι της σε έκρηξη το 1996. Η οικογένειά της επέβαινε στο γιοτ τους όταν αυτό εξερράγη κι έπιασε φωτιά. Η ίδια εκτοξεύτηκε στην προβλήτα με σοβαρά τραύματα. Ο μπαμπάς της έσωσε τον 18 μηνών μικρό αδελφό της πετώντας τον από το παράθυρο (!). Ο μεγαλύτερος αδελφός της έσωσε την τελευταία στιγμή τον πατέρα της που είχε εγκλωβιστεί στην καμπίνα ενώ η μητέρα της, τεσσάρων μηνών έγκυος τότε, πέρασε μέσα από το σπασμένο παράθυρο για να σωθεί.
Η Charlotte θυμάται τα ρούχα της, λιωμένα, να ενώνονται με τη σάρκα της ενώ μεταφερόταν στο νοσοκομείο όπου έμεινε δύο μήνες. Για να αλλαχθούν οι επίδεσμοί της πονούσε τόσο που έκανε κάθε φορά γενική αναισθησία. Για τα επόμενα πέντε χρόνια έκανε συνεχείς επεμβάσεις για να περιορίσει τις ουλές.
Η 29χρονη Janine White έχει σημάδια στο δεξί της πόδι από έξι επεμβάσεις που έκανε, έπειτα από πτώση, το 2002. Μπορεί να έπεσε απλά μέσα σε μία παμπ, και μάλιστα χωρίς να είχε πιει, αλλά οι γιατροί της είπαν πως το ισχίο της είχε υποστεί ζημιά ως εάν να είχε πάθει τροχαίο. Έμεινε δύο εβδομάδες στο νοσοκομείο για να μπει ο γοφός στην θέση του και όταν γύρισε σπίτι βρέθηκε αντιμέτωπη με την απώλεια της ανεξαρτησίας της καθώς δεν μπορούσε να μετακινηθεί μόνη της. Καθώς στο ένα ισχίο είχε τοποθετηθεί βίδα, το άλλο ήταν λίγο πιο κοντό, έτσι έκανε νέα επέμβαση για να την αφαιρέσει. Ακολούθησε σειρά εγχειρήσεων με αποτέλεσμα στα 23 της να μην μπορεί να περπατήσει καθόλου. Τελικά αντικατέστησε το ισχίο της κι έτσι κατάφερε να περπατήσει ξανά, έστω και με μπαστούνι.
Η 25χρονη Lydia Lawrence έχει μία μεγάλη ουλή στο στομάχι έπειτα από επίθεση με μαχαίρι τον Αύγουστο του 2008, ενώ περπατούσε αμέριμνη στο δρόμο, στο Λονδίνο, από την πρώην φίλη του τότε συντρόφου της.
Έπεσε για ώρες σε κώμα ενώ οι γιατροί αφαίρεσαν τμήμα του συκωτιού της, που είχε κοπεί, κι έδωσαν μάχη για να σώσουν το νεφρό της. Όταν είδε το σημάδι, η αυτοπεποίθησή της κατέρρευσε.
Έπεσε για ώρες σε κώμα ενώ οι γιατροί αφαίρεσαν τμήμα του συκωτιού της, που είχε κοπεί, κι έδωσαν μάχη για να σώσουν το νεφρό της. Όταν είδε το σημάδι, η αυτοπεποίθησή της κατέρρευσε.
Πάλεψε για χρόνια με το μετα-τραυματικό στρες και φέτος έβαλε για πρώτη φορά μπικίνι, σηματοδοτώντας τη συμφιλίωσή της με το σώμα της. «Η ουλή μου», λέει, «μου θυμίζει πόσο τυχερή είμαι που είμαι ζωντανή».
Η 28χρονη Jessica Whitfield έκανε δεκαεπτά επεμβάσεις για να καθαρίσει το πρόσωπό της από ένα εκ γενετής σημάδι: έναν καλοήθη όγκο, ένα αιμαγγείωμα. Στην αρχή ήταν μόνο ένα μικρό σημάδι πάνω από τα χείλη της αλλά σύντομα έφτασε σε μέγεθος το μπαλάκι του τένις. Έκανε την πρώτη επέμβαση όταν ήταν 18 μηνών αλλά το αιμαγγείωμα συνέχισε να μεγαλώνει. Μαζί του και οι κοροϊδίες των άλλων παιδιών για την όψη της. Η εφηβεία ήταν δύσκολη με το σημαδεμένο πρόσωπο, η ενηλικίωση το ίδιο. Αλλά ο σύντροφός της, και σημερινός σύζυγός της, έβλεπε τον άνθρωπο πίσω από το σημάδι. Και για τα παιδιά της είναι απλά η μαμά. Πριν από δύο χρόνια άρχισε μία νέα θεραπεία και φέτος έκανε για πρώτη φορά καταδύσεις επειδή ήταν η πρώτη φορά που η μάσκα χωρούσε στο πρόσωπό της…
Για την 30χρονη Alison Mooney οι ουλές στην κοιλιά της τής θυμίζουν τη μεταμόσχευση νεφρού και παγκρέατος στην οποία υποβλήθηκε το 2010. Είχε διαβήτη από μωρό και στα 12 της έπρεπε να κάνει ενέσεις ινσουλίνης τέσσερις φορές την ημέρα. Η κατάστασή της χειροτέρευε, στα 20 της άρχισε να χάνει την όρασή της. Τρία χρόνια αργότερα έμαθε πως πάσχει από νεφρική και παγκρεατική ανεπάρκεια.
Έκανε αιμοκάθαρση για δυόμιση χρόνια περιμένοντας μόσχευμα. Τον Ιούλιο του 2010 βρέθηκε δότης νεφρού και παγκρέατος. Ήταν μία επικίνδυνη οκτάωρη επέμβαση. Όταν συνήλθε και η νοσοκόμα της είπε πως όλα πήγαν καλά και πως τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα της ήταν φυσιολογικά για πρώτη φορά, έκλαψε από χαρά.
Στις φετινές της διακοπές φόρεσε για πρώτη φορά μπικίνι και συνειδητοποίησε πως εκτός από τη ντροπή που της προκαλούσε, αγαπούσε αυτό το σημάδι στο στομάχι της. «Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό, σημαίνει για μένα πως μπορώ να κάνω παιδιά, κάτι που ήταν αδιανόητο όσο έκανα αιμοκάθαρση…»
Στις φετινές της διακοπές φόρεσε για πρώτη φορά μπικίνι και συνειδητοποίησε πως εκτός από τη ντροπή που της προκαλούσε, αγαπούσε αυτό το σημάδι στο στομάχι της. «Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό, σημαίνει για μένα πως μπορώ να κάνω παιδιά, κάτι που ήταν αδιανόητο όσο έκανα αιμοκάθαρση…»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου